Nie czekaj. Pora nigdy nie bedzie idealna.

 

Nie czekaj! Pora nigdy nie będzie idealna.

Wielu z moich znajomych, przyjaciół zastanawia się, jak to możliwe, żeby w wieku 45 lat zostawić wszystko tj. porządną, stabilną, urzędową pracę, gdzie nigdy nie trzeba by było się martwić o bezrobocie, wziąć jedną walizkę i wyruszyć w świat. Sama kobieta, bez znajomości języków obcych, bez oszczędności, a na dodatek wybrać kraj o odrębnej kulturze i religii. 

Czy w wieku 45 lat można zacząć wszystko od nowa i żyć z pasją ? Co ma do tego wiek? To już nie te czasy, że po czterdziestce "wchodziło" się w wiek emerytalny i skazanym się zostało na kapcie, gazetę, serial telewizyjny i ewentualnie weekend na działce i bawienie wnuków. Świat się zmienił, stał się jedną wielką globalną wioską. Wystarczy pomyśleć, otworzyć aplikację w telefonie i w ciągu kilku minut być gotowym do wyruszenia w drogę. 

Jak widać na moim przykładzie, można. Nie należy się bać. Trzeba zostawić wszystko to, co już nie służy, co zbędne, co przeszkadza, co utrudnia i znaleźć nowy cel w życiu. Rozstać się nawet z ulubioną filiżanką i nie przejmować się, że stłukła się w podróży i posmakować kawę zaparzoną ręcznie, a nie maszynowo, podaną w glinianym kubku. 

Cavusin. Foto: zbiory własne autora

Wiele razy słyszałam, czytałam zazdrosne komentarze "jak możesz emanować radością, szczęściem", ale więcej było tych pozytywnych "szukaj swojego miejsca na ziemi", "wytrwałości", "szczęścia" ... 

I znalazłam swoje miejsce na ziemi. 

Dlaczego Turcja? 

Bo tutaj jeszcze jest szacunek do drugiego człowieka, do starszego, do przełożonego. Tutaj jeszcze jest tradycja, mieszkańcy są dumni z przodków, ze swojej ojczyzny, z kultury i historii. Bo na powitanie każdy się pyta jak się masz i nie ma negatywnych odpowiedzi. Bo jest słońce, morze i palmy.  

Bo to nie UE, nie ma potrzeby prostowania banana, bo krótkie alanijskie banany są najsmaczniejsze i nikt się nie zastanawia czy spełniają normy. Większość potraw się je poprostu łyżką, a nie nożem i widelcem. Dania są proste i smaczne. I na wszystko jest czas. hmmm. Chociaż w moim przypadku z tym czasem to jest różnie. 

Dolina Miłości. Kapadocja. Foto: zbiory własne autora

Żyć z pasją

Moją pasją stało się poznawanie historii i tradycji. Kiedy uświadomiłam sobie, że każdy kamień po którym stąpam ma już historię zapisaną w dziejach, a Turcja ma tysiące miejsc tym naznaczonych, zaczęłam studiowanie tych faktów. Archeologia, historia, to mój współczesny konik. To, że jestem politologiem nauczyło mnie nie słuchać co ktoś mówi, tylko zadawać sobie pytanie - dlaczego ktoś tak mówi. Ta dociekliwość doprowadza mnie do fantastycznych odkryć.

Z jaką dumą czytam czy też słucham opowieści na jakiś temat i wiem, że nie są to fakty, że ktoś powiela czyjeś błędy i ja już o tym wiem. Ostatnio jeden z kolegów opowiadał turystom jak to Królowa Egipska Kleopatra romansowała na alanijskiej Plaży Kleopatry z Aleksandrem Macedońskim. Nie ważne że obie te postaci dzielą 3 wieki. 

Moją mentorką jest Iza Miszczak, czego nie wiem, nie rozumiem, nie wiem gdzie szukać od razu kieruję pytanie do przyjaciela. Iza jest autorem wielu publikacji, a jeśli dodać posty na łamach wielu portali to można określić, że jest autorem wielu tysięcy publikacji. Iza robisz dobrą robotę. Brawo Ty!

 

Iza Miszczak. Nieplanowane, przypadkowe spotkanie w Pamukkale. Foto: zbiory własne autora

"Życie daje każdemu tyle, ile sam ma odwagę sobie wziąć, a ja nie zamierzam zrezygnować z niczego, co mi się należy.” – Jacek Pałkiewicz

Nie namawiam, żeby tak jak ja wszystko zostawić i wyruszyć w świat. Chciałabym, abyście żyli z pasją. Jeżeli ciągnie Was w inne miejsca to koniecznie trzeba tam pojechać, zobaczyć na własne oczy i być dumnym ze zrealizowania celu. Można zacząć od najbliższej okolicy. 

Z moich doświadczeń wiem, że ludzie w świecie są bardzo przyjaźni, z chęcią pomogą, postarają się, nawet przy użyciu tarzanstyle`u, pokazać i wytłumaczyć. 

Boisz się latać ? Są inne środki transportu, autobusy, pociągi. Możesz wziąć swój samochód. W dobie gps-ów, telefonizacji i komputeryzacji nie zabłądzisz. 

Tylko Twój strach jest przeszkodą. 

Z tureckiego życia wiem, że planowanie też jest zbędne. Przypomina mi się powiedzenia - "chcesz rozśmieszyć Pana Boga, to opowiedz Mu o swoich planach". Jeżeli podoba Ci się jakieś miejsce, to zostań tam na dłużej, a resztę swoich planów podróżniczych zrealizujesz w innym czasie. 

Życie jest piękne

Zobacz gdzie pojedziesz!

Pasja do podróżowania, do zmian, doprowadziła mnie do wspólnego projektu z Telewizja Travel TV . W projekcie tym nie tylko Turcja, ale inne kraje się pojawiają. Mam za sobą wspólną realizację programu i Kairze i Piramidach w Gizie oraz Aleksandrii, która najbardziej mnie ujęła. Moją "hotelową sąsiadką" była sama Agatha Christie. 

Kair, Giza. Uliczne spotkania przy realizacji programu. Foto: K.Suchecki

Biblijna Turcja

Gdyby nie moje podróże i wyzwania sobie samej stawiane, nie byłoby tego projektu. Zaczęło się od tego, że brakowało mi informacji na ten temat. Wszystko co odnajdywałam, było bardzo połowiczne, niekompletne i niestety także pozbawione prawdziwości. Postanowiłam skupić się na tej wąskiej dziedzinie i rozpocząć swoje własne studia nad tym tematem . Biblijna Turcja

Cieszę się z każdej nitki po której idę w zdobywaniu informacji. Wielokrotnie zawracałam i tworzyłam od nowa, bo pojawiały się nowe okoliczności i wiadomości. 

Najciekawsze jest to, że Turcja przecież leży w raju. :) :) :) 

Gdybym nie dokonała zwrotu w moim życiu, w dojrzałym wieku, może nigdy bym się o tym nie dowiedziała.

Dom Zaśnięcia NMP. Wzgórze Słowików. Foto: zbiory własne autora

Podsumowując, gdyby nie decyzja o zmianie, tak wiele rzeczy miejsc i historii nie byłoby moim udziałem. Jestem za to wdzięczna losowi. 

Nie czekaj. Pora nigdy nie będzie idealna. Spełniaj swoje marzenia. Małymi krokami, ale krok po kroku.

Na koniec pozostawiam cytat, który najbardziej ze mną jest zsynchronizowany. Zapewne pewnego dnia znowu usłyszę nawoływanie... 

"… nadszedł czas, aby zostawić za sobą sprawy, które nie pozostają już z tobą w harmonii i które już ci nie służą. Oddychasz głęboko, nabierasz odwagi i siły. Skupiasz się przez chwile na swoim wnętrzu. Następnie oglądasz siebie samego w sytuacji, w której obecnie się znajdujesz i przygotowujesz do podróży. Już od dłuższego czasu nosisz w sobie nowy cel, wykształciłeś w sobie nowy sposób patrzenia. Czujesz, że nadszedł czas zmierzania ku nowym celom. Żadna siła świata nie jest w stanie cię powstrzymać. Podejmując tę decyzję, czujesz olbrzymią energię swojej woli.

Pakujesz do przyczepy kempingowej wszystkie rzeczy, które chciałbyś zabrać w swoją podróż. Ludzi, których chciałbyś mieć ze towarzyszy podróży prosisz, aby się przygotowali. Nie masz jednak żalu, kiedy nie zechcą ci towarzyszyć. Kiedy już zostaną poczynione wszystkie przygotowania, raz jeszcze rozglądasz się wokół siebie. Upewniasz się, czy spakowałeś wszystko, czego potrzebujesz. Zostawiasz natomiast to, co już dłużej ci nie służy. Prosisz o przewodnictwo i ochronę. Następnie dostrzegasz na niebieskim firmamencie najjaśniejszą gwiazdę. Intuicyjnie wiesz, że będzie ona prowadzić cię w twej podróży. Żegnasz się, kłaniasz głęboko i przyjmujesz głęboko do swojego wnętrza to, czego nauczyłeś się tutaj, w tych warunkach. Czujesz, że twój czas tutaj dobiegł końca. Masz wrażenie rozstania, jednak jednocześnie jesteś głęboko przekonany, że powinieneś iść. Zaczyna się podróż. Nie męczy się żadna wątpliwość, żadna tęsknota za tym, co minione, żaden żal. Nie oglądasz się za siebie , a skupienie na kolejnych krokach daje ci świadomość dążenia do nowego celu. W pełni skoncentrowany, kroczysz naprzód – w swoje życie. Twoja gwiazda prowadzi cię w ciemności. Krok po kroku zostawiasz za sobą przeszłość. Skupiony na teraźniejszości, słyszysz już wołanie przyszłości. Droga prowadzi cię przez góry, doliny, w krajobrazy pełne obfitości przyrody i stepy pokryte skąpą roślinnością. Jednak nic nie jest w stanie cię zmylić lub sprowadzić z dobrej drogi. Twoja wola jest ukierunkowana na określony cel. Widzisz znaki i drogowskazy, które cię prowadza.

Przybywasz do celu podróży. Miejsce to jest jeszcze piękniejsze i bogatsze niż je sobie wyobrażałeś. Jesteś pełen radości i wdzięczności. Nadchodzi kres twej wędrówki. Wiesz, że się dokonała. Teraz nastał czas świętowania i szczęśliwości. Spoglądasz wstecz. Droga cię wzbogaciła. Dotarłeś do głębi swojej prawdziwej siły. Nowe otoczenie pasje do ciebie znacznie lepiej. Teraz nastał czas, aby zatrzymać się w miejscu, nie iść dalej. Przepełniony miłością, spoglądasz na swoją gwiazdkę, która mruga do ciebie w ciemności. Jest ona twoim sprzymierzeńcem. Pozostajesz w tym miejscu tak długo, aż któregoś dnia .... znów usłyszysz głęboko w swojej duszy nawoływanie do wyruszenia w drogę, podążania dalej, ku nowym celom …. "J.Ruland